Dört mülteci çocuk,
ağlattı beni...
Gecenin karanlığında,
umutla,ölüm eleleydi.
Siyah bot,ölüme götürüyordu
onca,çaresiz,yurtsuz,
evsiz,barksız insanı...
karanlık çok zalim ve sinsiydi..
koca dalgaları,karnında
gizlemişti.
İlk dalga,yetmişti siyah
şişme bota.!
ve
Tek kelime öğrenmişlerdi.!
ALABORA.,.
Aynen yaşamışlardı.
kurtulanlar.yine büyüklerdi.
Henüz hayatı tanımayanlar,
ölü bedenlerdi.
ve
adları yoktu.onlar,
sadece çocuktu..!
28.11.2015 /Fethiye
MUSTAFA TANER KHA
0 Yorumlar