Bingöl'de meydana gelen 5.7 büyüklüğündeki depremde Elmalı köyünde yaşayan Hapoğlu ailesinin taştan yapılan evi yıkıldı. Depreme evde televizyon izlerken yakalanan Erdoğan Hapoğlu (40), büyük kızı Evrim (15) ile birlikte tonlarca ağırlıktaki taşların altında mahsur kaldı. Köylülerin çabasıyla betonun kırılarak oluşturulan delikten yaralı kurtarılan baba ve kızı, 1 saat süren zorlu anları anlattı. Erdoğan Hapoğlu, taşların yağmur gibi üzerlerine yağdığını söyledi.
Bingöl'de merkez üssü Karlıova ilçesinde pazar günü saat 17.24'te meydana gelen 5.7 büyüklüğündeki depremde, Yedisu ilçesine bağlı Elmalı köyünde hayvancılıkla uğraşan Erdoğan Hapoğlu'nun da taştan yapılan tek katlı evi yıkıldı. Eşi Ebru ve küçük kızı Irmak'ın (11) yaylada olduğu sırada evde televizyon izlerken depreme yakalanan Erdoğan Hapoğlu ile büyük kızı Evrim, yerle bir olan yapıda enkaz altında kaldı. Baba Hapoğlu boşlukta çıkamaz halde beklerken, Evrim ise ayağına düşen taşlar nedeniyle mahsur kaldı. Tonlarca ağırlıktaki taş yığını altında yaşam mücadelesi veren baba ve kızının yardımına köydekiler koştu.
BETONU KIRIP DELİK AÇTILAR
Köylüler, çatılı evin beton tavanının tamamen çöktüğü yapının altında kalan baba ve kızı için zamana karşı kurtarma çalışması başlattı. Köylüler, beton tavanda küçük bir delik açtı ve baba- kızı dışarıya çıkardı. Hastaneye kaldırılan Erdoğan Hapoğlu, ayakta tedavi edildi. Sol ayağında kırıklar, belinde ezilme ve yüzünde çizikler oluşan Evrim ise tedavisinin ardından taburcu edildi.
'BÜTÜN TAŞLAR, BÜTÜN EV YAĞMUR GİBİ ÜZERİMİZE YAĞDI'
Evleri yıkıldığı için yakınlarının yanında kalmaya başlayan baba- kız, yaşadıkları korku dolu anları Demirören Haber Ajansı'na (DHA) anlattı. Erdoğan Hapoğlu, taşların yağmur gibi üzerlerine yağdığını belirterek, şunları söyledi:
"Kızıma doğru yürüdüm ama bütün taşlar, bütün ev yağmur gibi üzerimize yağdı. Aradan bir dakika ya geçti ya da geçmedi bilmiyorum, kızım beni çağırdı. O esnada hiçbir şey hatırlamadım. Beni çağırınca ona doğru gittim. Böyle göçüğün altında ufak bir boşluk kalmıştı. Ona doğru gittim o zaten çok fazla göçüğün altında kalmıştı, sadece başı dışarıdaydı. Onu çıkarmaya çalıştım yavaş yavaş molozları kaldırdım üzerinden tabi dışarıyı hiç göremedik. Bütün tabla üzerimize düşmüştü. Ben yürürken zaten üzerimize yağıyordu. Ben de yere nasıl düştüğümü hatırlamıyorum. Onu çıkarmaya çalıştım kızım Evrim, 'Baba beni çıkar' dedi. Ben de 'Tamam kızım kurtaracağım' dedim. Döndüm arka tarafa dışarıyı görebilecek bir boşluk gördüm. 'Tamam kızım boşluk var' diyerek biraz moral verdim. Taşlar üzerindeydi, kaburgalarına baskı yapan taşlar vardı onları çıkardım. Ayakları bayağı göçük altında kalmıştı. 'Ayağım kırıldı' dedi, 'Olsun kızım, 2- 3 gün kalanlar var' dedim. İzliyoruz televizyonlarda. 'Dayan' dedim, moral verdim. Ondan sonra üzerindeki taşları kaldırdım, komşular geldi telefon çaldı. Kardeşlerim aradı, sağa sola bakındılar, çıkaramadılar kapıdan. Sonra kardeşim geldi üzerimizdeki 'Tablayı kıracağım' dedi. 'Yavaş yavaş kır' dedim. Fazla toz yapmadan tablayı kırdı, demir makasla kesti, bizi çıkardı. Bir saat kaldık. Kızımı hastaneye götürdüm, getirdim. Ayağında kırıklar ve ezikler var. Kalçasında ve belinde yüzünde ezikler var ama yani çok şükür iyidir."
"Kızıma doğru yürüdüm ama bütün taşlar, bütün ev yağmur gibi üzerimize yağdı. Aradan bir dakika ya geçti ya da geçmedi bilmiyorum, kızım beni çağırdı. O esnada hiçbir şey hatırlamadım. Beni çağırınca ona doğru gittim. Böyle göçüğün altında ufak bir boşluk kalmıştı. Ona doğru gittim o zaten çok fazla göçüğün altında kalmıştı, sadece başı dışarıdaydı. Onu çıkarmaya çalıştım yavaş yavaş molozları kaldırdım üzerinden tabi dışarıyı hiç göremedik. Bütün tabla üzerimize düşmüştü. Ben yürürken zaten üzerimize yağıyordu. Ben de yere nasıl düştüğümü hatırlamıyorum. Onu çıkarmaya çalıştım kızım Evrim, 'Baba beni çıkar' dedi. Ben de 'Tamam kızım kurtaracağım' dedim. Döndüm arka tarafa dışarıyı görebilecek bir boşluk gördüm. 'Tamam kızım boşluk var' diyerek biraz moral verdim. Taşlar üzerindeydi, kaburgalarına baskı yapan taşlar vardı onları çıkardım. Ayakları bayağı göçük altında kalmıştı. 'Ayağım kırıldı' dedi, 'Olsun kızım, 2- 3 gün kalanlar var' dedim. İzliyoruz televizyonlarda. 'Dayan' dedim, moral verdim. Ondan sonra üzerindeki taşları kaldırdım, komşular geldi telefon çaldı. Kardeşlerim aradı, sağa sola bakındılar, çıkaramadılar kapıdan. Sonra kardeşim geldi üzerimizdeki 'Tablayı kıracağım' dedi. 'Yavaş yavaş kır' dedim. Fazla toz yapmadan tablayı kırdı, demir makasla kesti, bizi çıkardı. Bir saat kaldık. Kızımı hastaneye götürdüm, getirdim. Ayağında kırıklar ve ezikler var. Kalçasında ve belinde yüzünde ezikler var ama yani çok şükür iyidir."
'ÇOK ZORDU'
Evrim ise korku ve endişe yaşadığı anlardan bazılarını hatırlamadığını ifade ederek, "Korku yani endişe, çok zordu. Biz salonda televizyon izliyorduk. Deprem olduğunda ben kapıya doğru yöneldim. Sonra babama baktım geliyor mu, gelmiyor mu diye. Dönerken zaten taşlar dökülmeye başladı. Sonra taşların arasında kaldım, babam sıkışmamıştı, beni kurtardı. Bacağımdaki taşları o çekti zaten. Sonra amcamlar tepeden kazdılar. Betonu kırdılar ve bizi çıkardılar. Başka hatırlamıyorum. Babam beni çıkardı. Başımda şişlik vardı, ne değdiğini hatırlamıyorum zaten" diye konuştu.
0 Yorumlar