Zakir KAYA :Sorunlar

  Ilk karsilasmamizdan itibaren Norman'in yasamim uzerinde cok buyuk bir etkisi oldu. Her zaman olumlu dusunenlerin, olumlu sonuclar elde etiklerini, cunku bu insanlarin sorunlarindan korkmadiklarini savunurdu. Aslinda, Norman bir sorunu olumsuz birseymis gibi dusunmek ve o sorundan mumkun oldugunca cabuk kurtulmaya calismak yerine, sorunlari bir tur yasam isareti olarak kabul etmek gerektigini soylerdi. Bu konunun altini cizmek icin Norman'in en sevdigim su hikayesini, onun agzindan anlatmak isterim: Bir gun sokakta yururken,arkadasim George'un karsidan geldigini gordum. Uzgun bakislarindan ruh halini anlamamak olanaksizdi. George kendisini cok kotu hissediyordu. Dogal olarak, "George nasilsin?" dedim. Cok siradan bir soru sormustum ama George beni cok ciddiye eldi ve tam 15 dakika bana kendisini ne kadar kotu hissettigini anlatti. O konustukca, ben de kendimi kotu hissetmeye basladim. Sonunda ona, "George, seni bu kadar sikintili gordugume gercekten cok uzuldum. Peki bu halinin nedeni nedir?" dedim. Iste bu soru icini dokmesine yetti. "Sorunlarim"dedi, "Sadece sorunlarim. Sorunlardan biktim artik. Beni sorunlarimdan kurtar,senin en cok yardim etmek istedigin dernege 5000 dolar bagislayayim." Eee, ben boyle bir oneriyi reddeder miyim? Oneri uzerinde uzun uzun dusundum tasindim ve sonunda cok iyi olduguna inandigim bir yanit buldum. Ona "Dun, binlerce insanin yasadigi bir yere gittim. Bence, hicbirinin bir tek bile sorunu yoktu.Sen de oraya gitmek ister misin?"dedim. "Ne zaman gidiyoruz? Tam bana gore bir yer olmali" dedi. "Oyleyse George" dedim, "seninle yarin Woodland mezarligina gidebiliriz, cunku hic sorunu olmayan insanlar sadece olulerdir.